نه تو میمانی نه اندوه و نه من
و نه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم
و به آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم میگذرد
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
لحظه ها عریان اند
به تن لحظه خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز

(سهراب سپهری)